Punjabi Poetry The Soulful Voice of Punjab
Punjabi poetry is the heartbeat of Punjab. Just like Sindhi Poetry The Soulful Voice of Sindh, Punjabi poetry expresses deep emotions, stories, and truths that have been passed down through generations. It speaks of love, pain, faith, and the everyday beauty of rural life.
This article shares the magic of Punjabi poetry through rich explanations and original translated poems. Let’s walk through the spirit of Punjab, line by line.
The Pulse of Punjab: Culture, Land, and Life
Punjab means “land of five rivers,” and its poetry flows like those rivers—pure, emotional, and unstoppable. The land gives birth to poetic expressions about wheat fields, farmer’s hands, mothers’ love, and the sounds of dhol and boliyaan.
Poets write of the connection between earth and sky, between man and soil, between love and language. Punjabi poetry here often carries rural charm and strong imagery that even a child can feel.
ਚੁੱਕ ਲਿਆ ਫਿਰ ਹਲ ਮਿੱਤਰਾਂ ਨੇ,
ਸੂਰਜ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਨਾਲ ਖੇਤ ਜੱਗੇ।
ਮਾਂ ਦੀਆਂ ਦੁਆਵਾਂ ਪਿੱਛੇ ਸੀ,
ਜਦੋਂ ਰੋਟੀ ਦੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਮਿਲਿਆ।
ਸਾਵਣ ਦੀ ਰੁੱਤ ਤੇ ਮੇਹਕਦੀ ਮਿੱਟੀ,
ਕਵਿਤਾ ਬਣੀ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਗੂੰਜੀ।
ਰੱਤਾਂ ਦੇ ਚੰਨ ਤੋਂ ਜਾਦਾ,
ਮਾਂ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ‘ਚ ਨੂਰ ਵੇਖਿਆ।
ਗੱਬਰੂ ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਵੇਲੇ ਉੱਤੇ,
ਬੋਲ ਪਏ ਗੀਤ ਵਾਂਗੂ ਰੰਗੀਲੇ।
ਕੰਕਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਰੱਬ ਵੱਸਦਾ,
ਜਿਹੜਾ ਹਾਲੀ ਦੀ ਸਾਂਝ ਬਣਾਵੇ।
ਢੋਲ ਦੀ ਧੁਨ ਉੱਤੇ ਨੱਚਦਾ ਪੰਜਾਬ,
ਕਵਿਤਾ ਬਣੀ ਰੂਹ ਦੀ ਅਵਾਜ਼।
ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਨਾ ਰੁਕਿਆ ਕਦੇ,
ਬੋਲੀ ਬਚ ਗਈ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ।
ਲੱਕੜ ਦੀ ਰੱਖ ਤੋਂ ਉਮੀਦ ਜੱਗੀ,
ਕਵੀ ਨੇ ਜਿਵੇਂ ਚਮਕਾ ਦਿੱਤਾ।
ਸਾਡੀ ਜ਼ਮੀਨ ਗੀਤਾਂ ਦੀ ਜਨਨੀ,
ਜਿਸ ਵਿਚ ਹਰ ਰਾਹੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਲੱਭੇ।
ਤੁਰੇ ਜਾਵਾਂ ਕਿਤੇ ਵੀ ਦਿਲ ਲੈ ਕੇ,
ਕਵਿਤਾ ਸਦਾ ਨਾਲ ਚੱਲੀ।
ਖੜੀ ਹੋਈ ਧਰਤੀ ਤੇ ਮਾਂ ਵਰਗੀ,
ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਸਦੀਵੀ
This is the kind of poetry you hear during harvest season or see printed inside local newspapers and schoolbooks. It teaches pride in identity and language.
Love and Longing: The Soul of Romance in Punjabi Poetry
One of the strongest themes in Punjabi poetry is love—both romantic and tragic. The legendary stories of Heer-Ranjha, Sohni-Mahiwal, Mirza-Sahiban, and Sassi-Punnu are all filled with poetry that describes devotion, pain, betrayal, and eternal union.
These stories have inspired thousands of poets to write verses filled with yearning. Even in modern times, Punjabi love songs and couplets echo with this same passion. Poetry becomes a way to cry, confess, and remember.
Poems in Punjabi:
ਇਸ਼ਕ ਅਸੀਮ ਹੈ, ਬੇਪਰਵਾਹ ਵੀ,
ਮੈਂ ਰਾਂਝਾ ਹੋਇਆ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਲੈ ਕੇ।
ਵਿੱਚੋਂ ਦਿਲ ਦੇ ਜੋ ਰਾਹ ਗੁਜ਼ਰੇ,
ਉਥੇ ਹੀਰ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਲਿਖਿਆ।
ਸੋਹਣੀ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਾਣੀ ਚੋਂ ਲੰਘ ਜਾਂਵਾਂ,
ਜੇ ਤੂੰ ਪਾਰ ਮਿਲੇ ਰੱਬ ਵਰਗਾ।
ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਤਾ ਕਵਿਤਾ ਵੀ ਸੁੰਨੀ,
ਤੇਰਾ ਨਾਂ ਹੀ ਮੇਰੀ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ।
ਕੱਲੀ ਰਾਤ ਚੰਨ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਿਆਂ,
ਤੇਰਾ ਚਿਹਰਾ ਚਮਕਦਾ ਜਾਪੇ।
ਰਾਂਝਾ ਬਣ ਕੇ ਆ ਗਿਆ ਮੈਂ,
ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਲੈ ਕੇ ਵੱਜਦਾ ਸੱਚ।
ਜੋ ਵਿਛੋੜਾ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਰੱਬ ਨੇ,
ਉਹ ਕਵਿਤਾ ਬਣ ਕੇ ਕਾਗਜ਼ ਤੇ ਡਿੱਗਿਆ।
ਇਸ਼ਕ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨੀਂਦਾਂ ਚ ਗੂੰਜਦੀਆਂ,
ਸੁੱਤੇ ਵੀ ਤੇਰੇ ਸਪਨੇ ਆਉਣ।
ਮੇਰੇ ਹਾਲੇ ਹੌਲੇ ਲਫ਼ਜ਼ ਕਹਿੰਦੇ,
“ਉਹ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਯਾਦ ਤੇਰੀ ਜਿੰਦ ਹੈ।”
ਸੱਚਾ ਇਸ਼ਕ ਤਾਂ ਚੁੱਪ ਚੁੱਪ ਰੋ ਲੈਂਦਾ,
ਪਰ ਕਵੀ ਦੀ ਕਲਮ ਚੀਕ ਮਾਰ ਜਾਂਦੀ।
ਜਿਹੜਾ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਰਾਹ ਜਾਪੇ,
ਉਹ ਰੱਬ ਦੇ ਦਰ ਉੱਤੇ ਹੀ ਲੱਭੇ।
ਇਸ਼ਕ ਨਾ ਮੁੱਕੇ ਕਦੇ, ਨਾ ਠੱਲੇ ਹੋਵੇ,
ਇਹ ਤਾਂ ਸਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਵੱਸਦਾ ਏ।
Modern Punjabi music often borrows from this theme. Songs sung by artists like Amrinder Gill, Satinder Sartaaj, and Diljit Dosanjh contain poetic elements that trace back to classical romantic verse.
Spiritual Awakening: Sufi Wisdom in Punjabi Poetry
Spirituality is at the heart of Punjab’s poetic tradition. Poets like Bulleh Shah, Baba Farid, and Shah Hussain wrote in Punjabi to bring Sufi thought closer to the people. They spoke against rigid rituals and promoted love, compassion, and truth as ways to reach the Divine.
These poems weren’t for kings—they were for ordinary people. A farmer, a weaver, a woman drawing water—all could relate to these lines. This is why Sufi poetry in Punjabi is timeless.
Poems in Punjabi:
ਰੱਬ ਨਾ ਮੰਦਰ, ਨਾ ਮਸੀਤਾਂ ‘ਚ,
ਉਹ ਦਿਲ ਦੀ ਧੜਕਣ ਬਣ ਕੇ ਵੱਸੇ।
ਬੁੱਲ੍ਹੇ ਸ਼ਾਹ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ,
“ਆਪੇ ਅਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਲੱਭ।”
ਨਮਾਜ਼ ਮੇਰੀ ਦਿਲ ਵਿਚ ਹੋਈ,
ਕਵਿਤਾ ਰੱਬ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰੀ।
ਕਦੇ ਚੁੱਪ ਰਿਹਾ ਤੇ ਰੱਬ ਸੁਣਿਆ,
ਇਹੀ ਤਾ ਰੂਹ ਦੀ ਪੂਜਾ ਬਣੀ।
ਕਰਮ ਕਰੇ ਜਿਸ ਦੀ ਝਲਕ ਮਿਲੇ,
ਉਹੀ ਰੱਬ ਦੀ ਰਹਿਮਤ ਹੈ।
ਦਿਲ ਚੋਂ ਜਿਹੜਾ ਸ਼ਬਦ ਨਿਕਲੇ,
ਉਹ ਰੱਬ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਬਣੇ।
ਸਬਰ ਕਰ, ਕਦਰ ਕਰ,
ਰੱਬ ਤੈਨੂੰ ਰਾਹ ਵਿਖਾਏਗਾ।
ਕਵਿਤਾ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਸ਼ਬਦ ਹੈ,
ਇਹ ਰੱਬੀ ਰਾਹ ਹੈ।
ਸਚ ਦੀ ਰਾਹੀ ਜਿਹੜਾ ਲੱਭੇ,
ਉਸ ਨੂੰ ਰੱਬ ਮਿਲੇ ਦਿਲ ‘ਚ।
ਪ੍ਰੇਮ ਰੱਬ ਦਾ ਰੂਪ ਹੈ,
ਜਿਸ ਵਿਚ ਅੰਤਰ ਨਹੀਂ।
ਦਿਲ ਵਿਚ ਚਾਨਣ ਹੋ ਜਾਂਦਾ,
ਜਦੋਂ ਨਾਂ ਲੈਏ ਰੱਬ ਦਾ।
ਕਵਿਤਾ ਰੱਬ ਦੇ ਦਰ ਤੇ ਝੁਕਦੀ,
ਤੇ ਲਫ਼ਜ਼ਾਂ ਨਾਲ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਦੀ।
Today, you still hear these poems in qawwalis, Sufi concerts, and religious gatherings. They’re also taught in spiritual schools and celebrated on death anniversaries of saints (Urs).
Modern Punjabi Poetry in the Digital Era
With the rise of social media and spoken word events, Punjabi poetry has taken new forms. Young poets, especially women, are writing about identity, freedom, politics, and mental health in Punjabi.
Instagram pages, YouTube channels, and open mic nights are giving Punjabi poets a global platform. Many young creators blend Urdu, Hindi, and Punjabi in their verses while still keeping the soul of Punjabi poetry alive.
ਮੈਂ ਕਵਿਤਾ ਨਹੀਂ, ਅਸੀਂ ਤਕਦੀਰਾਂ ਨੂੰ ਲਿਖਦੇ ਹਾਂ।
ਅੱਜ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਫੋਨ ‘ਚ ਬੱਸਦੀ,
ਪਰ ਦਿਲਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਵਿਤਾ ਵਿਚ।
ਤੇਰੀ DP ਵੇਖੀ, ਸ਼ਬਦ ਬਣੇ।
ਮੇਰੇ ਲਫ਼ਜ਼ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਲੈ ਲੈ ਕੇ ਰੋਏ।
ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਸਨੂੰ ਕਵਿਤਾ ਬਣਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ।
ਜੇ ਤੂੰ Like ਕਰੇ, ਤਾਂ ਮੈਂ ਲਿਖੀ ਕਵਿਤਾ ਨਸੀਬ ਮੰਨ ਲਵਾਂ।
ਆਜ਼ਾਦੀ ਵੀ ਲਫ਼ਜ਼ਾਂ ‘ਚ ਆ ਗਈ,
ਜਦੋਂ ਕੁੜੀ ਨੇ ਕਵਿਤਾ ਲਿਖੀ।
ਕਵਿਤਾ ਹੁਣ ਕਾਗਜ਼ ਤੇ ਨਹੀਂ,
Screen ਤੇ ਚਮਕਦੀ ਏ।
ਤੇਰੇ ਲਾਈਕ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ,
ਮੇਰੀ ਕਵਿਤਾ ਨੂੰ ਤੇਰਾ ਪਸੰਦ ਮਿਲਿਆ।
ਨਵੇਂ ਦਿਲਾਂ ਦੀ ਨਵੀਂ ਕਹਾਣੀ,
ਪਰ ਰੰਗ ਓਹੀ ਪੁਰਾਣੇ।
ਕਵਿਤਾ ਨਵੇਂ ਰੂਪ ‘ਚ ਵੀ,
ਪੁਰਾਣੀ ਜਜ਼ਬਾਤ ਰੱਖਦੀ।
ਇਹ ਨਵਾਂ ਜੁਗ ਕਿਵੇਂ ਵੀ ਹੋਵੇ,
Punjabi poetry ਸਦਾ ਰਾਜ ਕਰੇ।
Today’s modern poetry may talk about heartbreak through emojis or feminism through folk metaphors—but it still echoes the spirit of Waris Shah and Shiv Kumar Batalvi.
Just like “Ishq Poetry: A Soulful Journey Through Love and Emotions”, Punjabi poetry shows how love can be gentle and fierce at the same time. It becomes a mirror of real feelings that all humans understand.
Final Thoughts
Punjabi poetry is not just about rhyming words—it’s about remembering where you come from. It is music without instruments, love without limits, and prayer without rituals. Whether sung, written, or spoken, it flows through generations.
It makes you smile, weep, dream, and reflect. As long as there is a Punjabi heart that beats, there will be a poem written about it.
